Podmiot leczniczy otrzymał postanowienie prokuratorskie, w którym zwolniono jego pracowników z zachowania tajemnicy służbowej. Jakie obowiązki i uprawnienia przysługują w takiej sytuacji? Co powinna zrobić dyrekcja, aby chronić tajemnicę lekarską?
Doręczone postanowienie obligowało dyrekcję placówki medycznej do dobrowolnego wydania dokumentów i informacji w zakreślonym terminie. Zgodnie z pouczeniem, na postanowienie (wydane w trybie art. 217, 180 i 226 kodeksu postępowania karnego) służy zażalenie – w terminie zawitym 7 dni od dnia odebrania.
Sporządzenie i wniesienie zażalenia jest przejawem ochrony interesów podmiotu medycznego oraz ochrony tajemnicy lekarskiej. Zakres przedmiotowy postanowienia prokuratorskiego może wkraczać wszakże w informacje objęte ochroną prawną.
Podkreślenia wymaga, że zwolnienia z tajemnicy służbowej dokonuje samodzielnie prokurator – podmiot postępowania przygotowawczego. Jego decyzja zostanie skontrolowane przez sąd tylko w sytuacji wniesienia zażalenia. Natomiast zwolnienie z tajemnicy lekarskiej wymagałoby od Prokuratora zgłoszenia takiego wniosku do Sądu i to dopiero sąd, na podstawie odrębnych przesłanek, zdecydowałby czy zachodzą okoliczności uzasadniające głębokie zaingerowanie w prywatność pacjenta.
Złożenie zażalenia na postanowienie o zwolnieniu z tajemnicy służbowej jawi się jako obowiązek każdego podmiotu leczniczego. Ochrona prywatności pacjentów wymaga najdalej idącej pieczołowitości. Nie można dopuścić do sytuacji, w której choćby częściowo ujawnione informacje mogły służyć ustaleniu danych wrażliwych. Złożenie zażalenia jest uprawnieniem i wyłączną podstawą do wszczęcia kontroli sądowej poczynań prokuratora. Brak zażalenia powoduje konieczność dobrowolnego wydania danych, dokumentów, informacji. Niezastosowanie się do dyspozycji prawomocnej decyzji prokuratorskiej skutkować może przymusowym przeszukaniem.
Wpis oparty jest na realnych okolicznościach sprawy. Wniesione zażalenie spowodowało uwzględnienie wniesionych zarzutów i cofnięcie obowiązku przez samego prokuratora. Podstawy zażalenia uzasadniają realia konkretnej sprawy, niemniej każdorazowo warto poddać decyzję organu procesowego wnikliwej kontroli sądowej.